Stanica javne bezbjednosti, Brčko

Objekat Stanice javne bezbjednosti (SJB) u Brčkom je u periodu od 3. maja/svibnja 1992. do jaunara/siječna 1993. godine služila kao zatočenički objekat za vojnike i civile bošnjačke i hrvatske nacionalnosti pod upravom srpskih paravojnih jedinica i VRS. Stanica javne bezbjednosti je tada služila i kao tranzitni centar, gdje su osobe uhapšene i zaočene a boravile su u kancelarijama SJB u teškim i nehumanim uvjetima. Zlostavljanje zatočenika je prvenstveno bilo u zloglasnoj ćeliji broj 13 gdje su bili podvrgnuti ispitivanju uz redovno premlaćivanje, zlostavljanje i odvođenju na prisilni rad i prisilno premještanje, a pet osoba je ubijeno. Većina zatočenika je premješteno u zatočenički objekat Luka u Brčkom i u zatočenički objekat Batković, kraj Bijeljine.

Za ratne zločine u Brčkom, pred Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju (MKSJ) je osudio po komandnoj odgovornosti Momčila Krajišnika, ratnog predsjednika Narodne Skupštine Republike Srpske, na zatvorsku kaznu u trajanju od 20 godina. Biljanu Plavšić, ratnu članicu Predsjedništva Republike Srpske, na zatvorsku kaznu u trajanju od 11 godina. Radovan Karadžić kao predsjednik Republike Srpske i vrhovni komandant njenih oružanih snaga, osuđen je na jedinstvenu kaznu doživotnog zatvora. Goran Jelisić je za zločine koje je počinio na području opštine Brčko pred MKSJ-om 5. jula 2001. osuđen na kaznu zatvora u trajanju od 40 godina. Pero Rikanović je pred Apelacionim sudom Distrikta Brčko BiH, osuđen zbog djela ratni zločin protiv ratnih zarobljenika i ratni zločin protiv civilnog stanovništva na kaznu zatvora u trajanju od pet i po godina. Monika Karan-Ilić je pred Apelacionim sudom Brčko Distrikta BiH, osuđena zbog učestvovanja u mučenju i nečovječnom postupanju u prostorijama SJB Brčko, na dvije i pol godine zatvora.